راشد انصاری, نوشته دیده بانی

مقاله “دزد بازنشسته!” نوشته راشد انصاری

راشد انصاری

به امروزمان نگاه نکنید که افتاده ایم گوشه ی مسجد و تسبیحی در دست گرفته ایم و درست شبیه گربه ی عبیدزاکانی برای خودمان یک پا زاهد و مسلمان شده ایم.

همین دیروز بود که از کوه های جبال بارز و منطقه ی هلیل رود گرفته تا بخش عظیمی از بلوک سبعه (۱) و طارم زمین و همچنین از آن طرف، از بیخه جات لامرد تا صحرای باغ لار و این طرف دشت جیحون و تنگ دالان خودمان! با زحمت و مشقت فراوان، شبانه روز سنگ به سنگ و دره به دره زیر پا می گذاشتیم تا شکم خودمان و زن و بچه و ایل و تبارمان را تا حدودی سیر نگه داریم. حالا اسمش را گذاشته بودند دزدی یا راهزنی ، یا دزد سر گردنه و یا به قول امروزی ترها سرقت مسلحانه! بماند.

خب، هر چه بود از حالا که بهتر بود.

یک تفنگ برنو یا میجر یا فلیس پنج تیر را برمی داشتیم ، قمقمه ای آب و توبره ای نان و خرما و… پاشنه ی گیوه را ورمی کشیدیم ، کلاه دوگوش یا نمدی مان را می گذاشتیم سرمان، حاشیه قبا را می زدیم توی شال و می رفتیم جلوی قافله هایی که از لب بنادر و سرحدات جنس می آوردند و با کورشو ، دورشو و بشین زمین! مثل مرد کار خودمان را به نحو احسن انجام می دادیم.

گاهی اوقات هم که گرسنگی و فقر خیلی فشار می آورد، سری به (یُورد و بُنه) ی آدم های مال دار می زدیم، ولی جدا” برای خودمان اُبهتی داشتیم و با افتخار در بین طایفه سرمان را بالا می گرفتیم.

باور بفرمایید به ناموس کسی چپ نگاه نمی کردیم! اصولا کاری به کار زن جماعت نداشتیم. نه مثل حالا که دوتا بچه قرتی! شب که شد برمی دارند یک دمپایی عربی یا انگشتی می اندازند سر پا و تلق و تلوق راه می افتند توی محله های شهر….نه به پیرزن رحم می کنند ، نه از پیرمرد می گذرند و نه از زنِ جوان خجالت می کشند. خاک عالم برسرتان شما هم شدید دزد!

گوشی موبایل مردم را بر می دارند( اسمشو گذاشتن خفت کردن!) ، جیب افغانی هایی که نان خشکه جمع می کنند، می زنند( این یکی در روز روشن بیشتر اتفاق می افتد) ، یا النگوی زن ها را از دستشان در می آورند! (و هر کدام که درنیامد با زور، قیچی می کنند) استغفرالله!

یک گروه مسخره ای هم تازگی ها پیدایشان شده که شب ها با بالا رفتن از دیوار مردم و از همان روی پشت بام منازل شهروندان گرامی، قلاب می اندازند و در کمال بی شرمی کفش و دمپایی بندگان خدا را می دزدند!

و اگر کفش و دمپایی داخل حیاط کسی پیدا نشد که بکشند بالا! می روند پایین و درهای آلومینیومی حمام و توالت را از ریشه می کَنند و می بَرند.(توضیح از نویسنده: راست می گوید ، در ِ حمام و مستراح ما را برده اند و مدت هاست که از تکه ای گونی و پارچه به عنوان پرده استفاده می کنیم!) . روم سیاه!(این یکی را دزد بازنشسته گفت و دو دستی زد توی سر خودش!)

تازه شنیده ایم عده ای در روز روشن جلوی مدارس ابتدایی کمین می کنند و گوشواره دختر دبستانی های معصوم را از گوششان در می آورند. تف به غیرتتان! خاک بر سرتان با این دزدی کردنتان. دله دزدهای بی معرفت، پاک آبروی ما را بردید. ما که یک عمر با عزت و شرف زندگی کردیم. شما بچه سوسول ها هم دزدید ، ما هم دزد بودیم. کاش سقط شده بودم و این روزها را ندیده بودم!( کجایی مرادبیگ که ببینی شغل شریف مان به دست چه آدم هایی افتاده؟!).

خدا به سر شاهد است، دوره ی ما نقل مردی و مردانگی و سبیل و این حرف ها بود. زحمت می کشیدیم ، در کوه و دشت و دره عرق می ریختیم تا یک لقمه نان حلال!(حلال که چه عرض کنم، ولی بالاخره حاصل دسترنج خودمان بود!) به دست می آوردیم. حیف که پیر شدیم و بازنشسته و از کارافتاده. کاش مرده بودیم و لااقل این دزدهای لاشی و ننگ آوری که می گویند، منتظرند برق برود و بلافاصله مثل گربه از ستون های برق بالا می روند و سیم های برق را می دزدند، دیگر ندیده بودیم!

عده ای نیز اخیرا تخصص شان فقط سرقت دق الباب(کوبه های برنجی) درب منازل است(به ویژه در روستاهایی که آیفون تصویری ندارند!)، اگر هم به جای دق الباب مثلا آیفون تصویری و….بگذارند که بدتر! و یا همچنین برخی از این دزدهای بی رحم کنتورهای بی زبانِ آب منازل ملت را به سرقت می برند. یکی نیست بگوید مگر یزیدید که آب را به روی مسلمین می بندید؟!(حالا یک عده ای گردن کلفت از بیت المال می خورند و خوبش هم می خورند ، نوش جانشان! ولی حداقل مثل شما نیستند که…).

طوری که شنیده ایم تعدادشان هم زیاد است. می گویند یکی دو تا که نیستند…یعنی برعکس دوره ی ما ، الان دست زیاد شده ولی کاسبی شان بدک نیست!(همین لاشی ها را عرض کردیم وگرنه دزدهای بیت المال که خدا خیرشان دهد بیشترشان بلافاصله می روند کانادا و تا حدودی نامرئی هستند! ).

همین شماها هستید(منظورم دزدهای امروزی و لاشی بود، جسارت به خوانندگان روزنامه نشود!)که خواب از چشم بر و بچه های پرتلاش نیروی انتظامی ربوده اید. چرا راحت شان نمی گذارید؟! طفلکی ها از دست شما شبانه روز آماده باش هستند، نه روز آرامش دارند و نه شب آسایش. ده برابر حقوق بخور و نمیرشان زحمت می کشند.

خودتان قضاوت کنید ، با این چندرغاز حقوقی که از نیرو دریافت می کنند در این وضعیت بد ِ اقتصادی چگونه می شود زندگی کرد؟ زبانم لال مثل سابق هم که نیست خدای ناکرده اهل پول چایی و رشوه و این مسایل باشند!

آخر نامردها(منظور همان دزدهای چند سطر بالا بود!)، این برادران عزیز هم زندگی دارند، زن و بچه دارند، خرج دارند، چرا چیزی حالی تان نیست؟! با این اوضاع و احوال باید ۲۴ ساعته مراقب حرکات و سکنات شما باشند! چقدر شماها را بگیرند و بیندازند زندان ، ولی به محضی که آزاد شدید به جای این که آدم شده باشید، مجددا آش همان آش و کاسه همان کاسه!(هرچند آش و کاسه گران تر شده باشد!). البته با این تفاوت که در مدت حبس برای خودتان دیگر یک پا استاد شده اید و می توانید شیوه های مدرن دزدی را تدریس کنید!

با این تفاصیل باز هم عده ای ناشکر ، می گویند امنیت وجود ندارد! خجالت هم خوب چیزی است…مقصر همین ها هستند دیگر! (منظور دزدها بود!).

به نظر شما (این بار دیگر منظور خواننده است!) اگر استاد باستانی پاریزی عزیز زنده می شدند و یک بار دیگر قصد داشتند کتابی را در مایه های(پیغمبر دزدان) منتشر کنند، آیا اسامی ِ این جوجه دزدها را در کتاب مستطابشان ذکر می کردند؟!

به نظر من که عمرا” اگر استاد این کار را بکند! اُفت دارد….

الحق که شما بی عرضه ها(دزدهای لاشی و…) با این کارهای سطحی تان! پشت خدا بیامرز (نبی السارقین) را در گور می لرزانید.

پی نوشت:
۱_ در اوایل سلطنت کریم خان زند ، نصیرخان لاری بلوک های ایسین و تازیان، بیونج، تارم، خشن آباد، فارغان، فین و بلوک گله گاه را تصرف و ضمیمه لارستان کرد. و نام آن را بلوک سبعه گذاشت.

https://telegram.me/rashedansari
نشانی کانال راشدانصاری ، شاعر ، روزنامه نگار و طنزپرداز

۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۹
https://www.didebani.com/?p=11260

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

در صورتی که ایمیل ندارید از این مدل استفاده کنید: a@b.com